Hoe een gokverslaving fataal afliep

Duur/Durée ± 4 min.

Het persoonlijke verhaal van Jack Ritchie met zijn gokverslaving die begon wanneer hij tiener was. Hoe dit leidde tot een vreselijk drama. Wat vertellen de cijfers over gokverslavingen onder jongeren?

Jack Ritchie gokte voor de eerste keer toen hij 17 jaar was. Tijdens zijn lunchpauze ging hij naar een bookmaker dichtbij zijn school in Sheffield, Engeland. Hij had geluk en won ongeveer 1000 pond! Zijn geluk hield hij geheim voor zijn ouders en dit zette hem aan om verder te blijven gokken. Op een jaar tijd verloor hij zijn winst en een bijkomend budget van 5000 pond dat hij van zijn oma had gekregen.

Zijn ouders zagen geen gevaren in het gokken en dachten dat hun zoon een eenmalige fout had gemaakt. Samen met zijn vader gingen ze naar elke gokwinkel in Sheffield om zichzelf te laten  uitsluiten, zodat hij geen weddenschappen meer kon plaatsen. Jack Ritchie begon kort nadien met het zoeken naar gokwebsites om online roulette te kunnen spelen. Hij speelde zijn studiebeurs erdoor en uiteindelijk kochten zijn ouders software om zijn toegang tot gokssites te blokkeren, maar dit hielp niet.

Ritchie beroofde zichzelf op 22 november 2017 van het leven. In zeven jaar tijd heeft hij waarschijnlijk zo’n 30.000 pond verloren. Gokken was onderdeel van zijn leven geworden en het gevoel dat hij het niet onder controle kon houden werd hem teveel. Zijn ouders kregen het zelfmoordbriefje per e-mail toegestuurd. Ze zijn er rotsvast van overtuigd dat door het gokken, hun zoon voor zelfmoord heeft gekozen en geen andere uitweg zag. Ook voeren zij een juridische strijd tegen de overheid, om hen aansprakelijk te stellen voor Jack zijn dood. Op grond van het feit dat er door de overheid geen correcte, aangepaste zorg wordt verleend aan verslaafden en dat zij onvoldoende gewaarschuwt worden voor de gevaren omtrent gokken.

De cijfers liegen er niet om

Door technologische innovaties zijn er nieuwe vrijheden, die jongeren enorm kwetsbaar maken. Ze verliezen hierdoor hun vermogen tot zelfbeheersing. In een rapport van 2019 van de Gambling Commission wordt geschat dat er 55.000 probleemgokkers zijn tussen 11- 16 jaar in Engeland, Schotland en Wales. 450.000 jongeren zouden regelmatig gokken. Opmerkelijk is dat de cijfers aantonen dat gokken populairder is dan roken of drugs. 11% van de 11-16 jarigen geeft toe dat ze elke week een gokje wagen, terwijl 6 procent beweert tabak te roken en 5 procent zou drugs gebruiken.

De signalen bij jongeren met een gokprobleem zijn anders dan bij volwassenen. De schade is vooral te vinden in hun zelfbeeld. Wat geneert dat ze niet kunnen stoppen met hun verslaving?

In 2005 gaf de Gokwet de toestemming om te adverteren op televisie en radio. Hierdoor is gokken langzaam aan genormaliseerd en niet meer weg te denken uit de samenleving. Zelfs de helft van de teams in Première-Liga dragen logo’s van gokaanbieders op hun shirts.

In december 2019 werd in Londen de opening van de eerste NHS Young People’s National Problem Gambling Clinic opgericht. Er is een groeiend verband tussen probleemgokken, stress, depressie en geestelijke gezondheidsproblemen.

355 mensen bezochten de Nationale probleemgokkliniek in 2019. Minstens de helft van de patiënten kent een familiegeschiedenis van probleemgokken. Kinderen hebben reeds op de leeftijd van zeven jaar, een hogere drang aan impulsiviteit. Dit kan een voorspellend element zijn voor eventuele problemen bij gokken op volwassen leeftijd.

Dokter Henrietta Bowden-Jones, consulent psychiater van de National Problem Gambling Clinic zegt voorzichtig dat er een gebrek is aan onderzoek naar het verband tussen gokstoornissen en zelfmoord in de UK.

Lees ook:

---